روزي اميرالمؤمنين علي(ع) وارد جمعي شد و از آن ها سؤال کرد:
آيا شما مي دانيد اميدبخش ترين آيه قرآن کريم کدام آيه است؟
هرکس به فراخور حالش آيه اي را عنوان کرد:

برخي گفتند: "خداوند هرگز شرک را نمى بخشد و پايين تر از آن را براى هر کس که بخواهد مى بخشد"
 (آيه 48 سوره نساء)

امام(ع) در پاسخ فرمودند: خوب است، ولى آنچه من مي خواهم نيست.

عده اي ديگر گفتند: "هرکس خلافکار و ظالم باشد ولي استغفار کند، خداوند را
بخشنده و مهربان خواهد يافت"
(آيه 110 سوره نساء)

اما امام(ع) دوباره در پاسخ فرمودند: خوب است ولى آنچه مى خواهم نيست.

تعدادي اظهار داشتند: "اي بندگان من که در حقّ خود اسراف کرده ايد! از رحمت
خدا مأيوس نشويد، زيرا او همه گناهان را مي بخشد"
(آيه 53 سوره زمر)

امام(ع) مجدداً فرمودند: خوب است، اما آنچه مى خواهم نيست.

برخي قرائت کردند: "کساني که اگر کار زشتي انجام دادند و به خودشان ظلم کردند،
ياد خداوند مي کنند و براي گناهان خويش استغفار مي کنند و کيست جز خداوند که
گناهان را ببخشد"
 (آيه 135 سوره آل عمران)

بعد از اينکه حضرت علي(ع) نظرات آنان را شنيد، فرمود: از حبيبم رسول خدا(ص)

شنيدم که فرمودند: اميد بخش ترين آيه در قرآن اين آيه است:

وَأَقِمِ الصَّلاهَ طَرَفِيَ النَّهارِ وَ زُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یذهبن السیئات ذالم ذکری للذاکرین(آیه114سوره هود)

(دردوطرف روز(اول وآخرآن)ونخستین ساعات شب نماز رابرپادارزیراخوبیهابدیهاراازمیان می برداین برای پندگیرندگان پندی هست)
              

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: